Τάματα: Υποσχέσεις και αφιερώματα που δίνονται σε θεούς ή αγίους με αντάλλαγμα μία χάρη, μία ευεργεσία ή την εκπλήρωση ενός πόθου.
Μόνοι και ηττημένοι, έξι άντρες αναζητούν την καινούργια τους πίστη. Σε ένα τοπίο άχρονο και μοναχικό, σε έναν τόπο όπου η μνήμη γίνεται εφιάλτης και το παρόν μια βαθιά πληγή, παλεύουν βίαια, αλλά συγχρόνως αθόρυβα, για να ξανασυναντήσουν το σώμα τους, την αλήθεια τους… το φως.
Τα σώματα πέφτουν, αγκαλιάζονται, τρέμουν, ακινητοποιούνται, αναπνέουν, τινάζονται, εκτινάζονται, λικνίζονται, παλεύουν, χορεύουν, ποθούν, ελπίζουν, υπόσχονται και τάζουν. Στιγμιαίες συναντήσεις που έρχονται και ξανάρχονται και άλλες που χάνονται για πάντα στο σκοτάδι αφήνοντας τους και πάλι μόνους, αντιμέτωπους με τα πάθη τους, τις επιθυμίες τους και τους φόβους τους. Μοναδικός αντίπαλος, ο εαυτός τους.
Ένα σκοτεινό, παγανιστικό και συγχρόνως ποιητικό ταξίδι αναζήτησης της ταυτότητας, της ανάγκης για τρυφερότητα, της αίσθησης του να ανήκεις κάπου, το να ανήκεις σε κάποιον, της συνύπαρξης. Ένα ταξίδι μελαγχολικό, κρυμμένο πίσω από σκιές και σκοτάδια, αλλά και γεμάτο με επιθυμίες, πόθους, ορμή, θραύσματα μνήμης και ξαφνικές, αιχμηρές σκιές φωτός. Μια ματιά στις κρυφές επιθυμίες και ανείπωτες ιστορίες της τρυφερής αρσενικής ψυχής.
ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ
Σν σώματα ραα νεκρν πο δν γέρασαν
κα τκλεισαν, μ δάκρυα, σ μαυσωλεο λαμπρό,
μ ρόδα στ κεφάλι κα στ πόδια γιασεμι –
τσ ’ πιθυμίες μοιάζουν πο πέρασαν
χωρς ν κπληρωθον χωρς ν ’ ξιωθε καμι
τς δονς μι νύχτα, να πρω της φεγγερό.
Κ. Π. Καβάφης
Alone and with a sense of defeat and loss of belief, six men are seeking for their new faith. In a timeless and lonely landscape, in a place where memory becomes a nightmare and the present a deep painful wound, they struggle violently, but at the same time quietly, to rediscover their body, their truth... the light.
The bodies fall, hug, tremble, stay still, breathe, shake, explode, sway, fight, dance, crave, hope, promise and sacrifice. Moments and encounters that come and go and others that are lost forever into the dark, leaving them alone again, confronted with their passions, their desires and their fears. Always confronted with one single enemy, themselves.
A dark, pagan and poetic journey for the search of identity, the need for tenderness, the sense of belonging somewhere, belonging to someone, co-existing. A melancholic journey, hidden behind shadows and darkness but filled with desires, cravings, rage, fragments of memory and sudden shadows of light. A look into the hidden desires and untold stories of the tender male soul.
DESIRES
Like beautiful bodies of the dead, who had not grown old
and they shut them with tears, in a magnificent mausoleum,
with roses at the head and jasmine at the feet --
that is how desires look that have passed
without fulfillment; without one of them having achieved
a night of sensual delight, or a moonlit morn.
C. P. Cavafy
Σύλληψη - Χορογραφία / Concept - Choreography: Φώτης Νικολάου / Fotis Nikolaou
Μουσική / Music: Δημήτρης Σπύρου / Dimitris Spyrou
Σκηνικά / Set design: Έλενα Κοτασβήλι, Αλέξης Βαγιανός / Elena Kotasvili, Alexis Vayianos
Κοστούμια / Costumes: Κωνσταντίνα Ανδρέου / Constantina Andreou
Φωτισμοί / Lighting design: Παναγιώτης Μανούσης / Panagiotis Manousis
Προωθητικό βίντεο / Promo videos: Νίκος Νικολόπουλος / Nikos Nikolopoulos
Χορευτές - Ερμηνευτές / Dancers - Performers: Τάσος Καραχανίδης, Πάνος Μαλακτός, Φώτης Νικολάου, Γιάννης Οικονομίδης, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Δημήτρης Σπύρου / Tasos Karachanidis, Panos Malactos, Fotis Nikolaou, Giannis Economides, Alexandros Stavropoulos, Dimitris Spyrou
Η παράσταση πραγματοποιείται με την υποστήριξη των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου, στα πλαίσια του προγράμματος Τερψιχόρη 2018 για την έρευνα και την ανάπτυξη του σύγχρονου χορού.
Commissioned by the Cultural Services of the Ministry of Education & Culture of Cyprus, within the framework of the Terpsichore 2018 programme for the research and development of contemporary dance.