Τέσσερις χορογράφοι και τέσσερις μουσικοί από τον Λίβανο, την Ιαπωνία, την Παλαιστίνη, το Βέλγιο και το Τόγκο συμπράττουν επί σκηνής γύρω από ένα φαγοπότι. Προέρχονται από διαφορετικές ηπείρους, χώρες και πολιτισμούς. Έχουν διαφορετικά καλλιτεχνικά βιώματα και ιδέες. Αυτό που τους ενώνει, είναι το επάγγελμά τους. Συζητάνε, πίνουν, γελάνε, χορεύουνε και τρώνε μαζί. Η απλότητα αυτής της συνάντησης αποτελεί εναρκτήριο έναυσμα για μία πιο σύνθετη χορογραφική και εννοιολογική δομή. Το έργο Beytna είναι μία απλή πρόσκληση στο σπίτι του άλλου: υγεία, ευτυχία, απόλαυση, συμπόνια και φιλία αποτελούν ορισμένες από τις θεματικές του έργου. Μία πρόσκληση στο επάγγελμα του καλλιτέχνη και τη χορογραφική δημιουργία, καθώς και στις φόρμες και τις συνθήκες του παρελθόντος

Omar Rajeh είναι διεθνώς αναγνωρισμένος χορογράφος και χορευτής, ηγετική φιγούρα του σύγχρονου χορού στον αραβικό κόσμο. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Surrey (Η.Β.) με μεταπτυχιακό (ΜΑ) στον Χορό, και το 2002 ίδρυσε την ομάδα χορού Maqamat στη Βηρυτό. Ως αναπόσπαστο μέρος του σύγχρονου πολιτιστικού ιστού του Λιβάνου, τα τελευταία 18 χρόνια ο Rajeh καλλιεργεί και τελειοποιεί το χορογραφικό του ιδίωμα διερευνώντας τις έννοιες και το πνεύμα του σύγχρονου σώματος. Τα έργα του αποκαλύπτουν μία ωμή δραματουργία και ενσωματώνουν έννοιες όπως είναι η πολυμορφία σωμάτων. Παράλληλα, το χορογραφικό του έργο θέτει ερωτήματα στον ίδιο τον περφόρμερ και το κοινό, καταρρίπτοντας τη μονοσημία. Δεν είμαστε απλά ένα σώμα, είμαστε πολλοί και διαφορετικοί.

 

Η ομάδα χορού Maqamat του Omar Rajeh έχει παρουσιάσει πάνω από 20 χορογραφικά έργα σε ορισμένα από τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά, περιφερειακά και διεθνή θέατρα και φεστιβάλ, με το έργο της να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στη δημιουργία της σύγχρονης χορευτικής σκηνής του Λιβάνου. Ο Omar Rajeh είναι ο ιδρυτής της Διεθνούς Πλατφόρμας Χορού της Βηρυτού (BIPODBeirut International Platform of Dance), ενός από τα σημαντικότερα φεστιβάλ χορού στον αραβικό κόσμο. Είναι, επίσης, συνιδρυτής του Masahat Dance Network, ενός περιφερειακού δικτύου σύγχρονου χορού με συμμετέχουσες χώρες τον Λίβανο, τη Συρία, την Παλαιστίνη και την Ιορδανία. Επιπλέον, είναι ο ιδρυτής της Moultaqa Leymoun, μίας πλατφόρμας ανάδειξης του έργου ανερχόμενων και καταξιωμένων ταλαντούχων καλλιτεχνών αραβικής καταγωγής.

​

Ιδέα και χορογραφία: Omar Rajeh Χορογράφοι

Μουσικοί: Ziad Ahmadic, Samir Nasr Eddine, Oussama Abdel Fattah, Joss Turnbull Περφόρμερ: Koen Augustijnen, Anani Sanouvi, Yi-Chi Lee, Omar Rajeh

Κρουστά: Youssef Hbeisch

Φωνή: Nohad Rajeh

Σκηνικά & Κοστούμια: Mia Habis

Τεχνικοί: Christian François, Philippe Balzé

Ηχοληψία: Jean-Christophe Batut

Σχεδιασμός φωτισμού: Victor Duran Manzano

Γραφικός σχεδιασμός & Video animation: Joe Elias, Nimslabs

Φωτογραφίες: D.Matvejev | Jean Philipse

Εμπνευσμένο από το έργο του ζωγράφου Antonio Ligabue και το εξαίρετο όραμά του για τον φυσικό κόσμο, το σόλο κομμάτι Animale φέρνει επί σκηνής, μέσα από τα λόγια του John Berger, μία τρομακτικά αδιάφορη φύση, φτιαγμένη από ενέργεια και αντιπαράθεση, η οποία υπάρχει χωρίς να υπόσχεται τίποτα. Όπου πρωταρχική ανάγκη της ζωής είναι το καταφύγιο. Όπου προέχει η έκκληση για προστασία. Όπου το πρώτο σημάδι της ζωής είναι ο πόνος. Σε αυτό το σκληρό πλαίσιο, συναντάει κανείς την ομορφιά. Και η ανακάλυψη αυτή θα είναι αιφνίδια και απρόβλεπτη.

​

Francesca Foscarini είναι χορεύτρια, καθηγήτρια σύγχρονου χορού και χορογράφος. Οι τρεις αυτοί τρόποι με τους οποίους εξασκεί τον σύγχρονο χορό βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση και επικοινωνία, επηρεάζοντας και τρέφοντας ο ένας τον άλλον. Στο χορογραφικό της έργο συμπεριλαμβάνονται οι ακόλουθες παραστάσεις: Cantando sulle ossa (Βραβείο Masdanza Καλύτερου Σόλο), Grandmother (Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας Equilibrio Roma 2013 Performer), Gut Gift του Y. Godder, Vocazione all’Asimmetria με τους A. C. Martini και Oro, L’arte di resistere, σε συνεργασία με την Dance Well (έρευνα σχετικά με την κίνηση στη νόσο Πάρκινσον), καθώς και το έργο Animale, ένα σόλο για τον χορευτή R. Guion (Βραβείο Danza&Danza). Στις πρόσφατες δημιουργίες της περιλαμβάνονται τα έργα Punk. Kill me please και Italia - Museo dell’Altrove. Ως χορεύτρια, έχει συνεργαστεί με τους Y. Godder και A. Sciarroni.

 

Ο Cosimo Lopalco είναι συγγραφέας και δραματουργός από την Ιταλία. Έχει γράψει το μυθιστόρημα Tutto a posto tranne me και την ανθολογία ποιημάτων La città che non esiste. Ως δραματουργός, έχει γράψει σε συνεργασία με την Francesca Foscarini πολλά χορευτικά έργα συμπεριλαμβανομένου του LANDing, ενός διεπιστημονικού εργαστηρίου βασισμένου στις αρχές της ψυχογεωγραφίας. Ζει και εργάζεται μεταξύ Αγγλίας και Ιταλίας, και έχει ένα σκανδαλιάρικο σκυλάκι, τον Annibale.

​

Χορογράφος : Francesca Foscarini
Περφόρμερ: Romain Guion 

Ο χορός είναι τελετουργικό ζευγάρωμα. Ακόμη και σήμερα, στην εποχή των εφαρμογών γνωριμιών, ο χορός εξακολουθεί να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στο πόσοι από εμάς καταφέρνουν να βρουν το ταίρι τους. Το κομμάτι αυτό για τέσσερις Ρωμαίους (τον έναν από τους οποίους υποδύεται γυναίκα) εξερευνά την ιδέα του χορού ως μίας ενδόμυχης και πολύ προσωπικής μορφής φλερτ. Ο θεατής ταυτίζεται με τον ρόλο της Ιουλιέτας και γίνεται μάρτυρας του αγώνα που δίνει ένας χορευτής προκειμένου να εντυπωσιάσει: δεξιοτεχνία, γοητεία, σωματική δύναμη και, ενίοτε, γυμνή απόγνωση.

​

To έργο Romeo, Romeo, Romeo εξυμνεί το μεγαλείο της κίνησης που γεννιέται μέσα από τον πόθο, την επιθυμία και την ελπίδα. Κάθε περφόρμερ έρχεται αντιμέτωπος με μεγάλα ερωτήματα, όπως τι είδους άνθρωπος επιθυμεί να γίνει και πώς παρουσιάζει κανείς τον εαυτό του στους άλλους. Το κινητικό ιδίωμα είναι βασισμένο στις εξατομικευμένες τεχνικές ζευγαρώματος κάθε χορευτή, σε μία έρευνα γύρω από τους τρόπους με τους οποίους ερωτοτροπούν τα διάφορα ζώα (η στρουθοκάμηλος, ο γορίλας, ο μονόκερος), ενώ παράλληλα εμπνέεται από λαϊκές χορευτικές παραδόσεις (της Ελλάδας, των Μαορί) και άλλους χορούς που έχουν γίνει ανά διαστήματα viral στο ίντερνετ (Gwara Gwara, Whip/ Nae Nae). Το αποτέλεσμα είναι μία πρωτοποριακή χορογραφία με πληθωρικούς ομαδικούς χορούς, παιχνιδιάρικη διάθεση και διαδραστικότητα με το κοινό. Μία ενδόμυχη ματιά στην αρχαιότερη χορευτική περίσταση.

​

Από την ίδρυσή της στη Βέρνη το 2012, η Joshua Monten Dance Company έχει εξελιχθεί σταδιακά σε μία από τις πιο πολυταξιδεμένες ομάδες χορού της Ελβετίας, έχοντας στο ενεργητικό της πέραν των 700 παραστάσεων σε 37 χώρες ανά τον κόσμο. Το φάσμα των χώρων εκδηλώσεων στους οποίους έχει παρουσιάσει το έργο της είναι ιδιαίτερα ευρύ, και συμπεριλαμβάνει κορυφαίους χώρους θεάματος και σύγχρονου χορού, καθώς και θέατρο του δρόμου, εικαστικές τέχνες, πειραματικό θέατρο, τέχνες queer και παραστάσεις για παιδιά. Καθεμιά από τις παραγωγές της Joshua Monten αποτελεί μία προσεγμένα δομημένη σύνθεση που αφήνει περιθώριο για παιχνιδιάρικη διάθεση και διασκεδαστικό πνεύμα. Τεχνικά απαιτητικές, οι παραστάσεις της ομάδας διακατέχονται από έντονο σωματικό χορό, ενώ περιλαμβάνουν προφορικό λόγο και άλλους θεατρικούς κώδικες που συνθέτουν ένα πολυφωνικό έργο τόσο ισχυρό που θα κάνει το κοινό να ταυτιστεί με τους χαρακτήρες του.

​

Χορογράφος: Joshua Monten

Περφόρμερ: Léna Bagutti, David Pallant, Konstantinos Kranidiotis, Jack Wignall

Φωτισμοί: Luz González

Στη σόλο περφόρμανς LANDSCAPE, η Έλενα Αντωνίου θέτει αναπολογητικά τον εαυτό της στην ανάδειξη του προσωπικού βιώματος ως ένα συλλογικό τοπίο. Υπερεκθέτει το θηλυκό σώμα με απόλαυση και εξαντλεί το όριο της θεαματικότητας, προσκαλώντας με επιτήδευση το βλέμμα των θεατών. Ταυτόχρονα, δημιουργεί τον χώρο στο πολιτικό σώμα να υπάρξει ως βαθιά τραυματισμένο, αλλά και ελεύθερα σεξουαλικό.

 

Η Έλενα Αντωνίου είναι αριστούχος απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης και της σχολής London Contemporary Dance School “The Place” ως μέλος της ομάδας EDge. Υπότροφος του ιδρύματος Κούλα Πράτσικα και του προγράμματος Danceweb ImpulsTanz Vienna. Έχει παρουσιάσει έργα της στην Αθήνα, το Βερολίνο και το Τελ Αβίβ, και έχει συνεργαστεί με σημαντικούς οργανισμούς όπως τη Στέγη Ωνάση, το Marina Abramovic Institute (MAI), τον Οργανισμό Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ και το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Επιπλέον, έχει αναλάβει επιμέλεια κίνησης και χορογραφία σε θεατρικές παραστάσεις στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Από το 2021 συνεργάζεται ως περφόρμερ με τη διεθνώς αναγνωρισμένη χορογράφο Maria Hassabi. Της έχει απονεμηθεί το Βραβείο Χορογραφίας στα Βραβεία Θεάτρου Κύπρου για την παράσταση Το ημερολόγιο ενός τρελού (ΘΟΚ), ενώ υπήρξε εκ νέου υποψήφια για την παράσταση ΜπέκετX5 (Σόλο για τρεις).

​

Ιδέα, χορογραφία και ερμηνεία: Έλενα Αντωνίου

Μουσική & Ηχητικός σχεδιασμός: Σταύρος Γασπαράτος

Art Direction: Χρήστος Κυριακίδης

Δραματουργία: Οδυσσέας Ι. Κωνσταντίνου

Σχεδιασμός φωτισμού: Βασίλης Πετεινάρης

Φωτογραφία: Στέλιος Καλλινίκου

Γραφικά: Νίκος Στέφου

Συντονισμός έργου: Λουκία Βασιλείου / Loukia Vassiliou

Πώς μπορεί μία νεαρή γυναίκα να βρει τον εαυτό της κάτω από τα πολλαπλά προστατευτικά στρώματα που την περιβάλλουν; Το Layaz είναι ένα έργο για την ταυτότητα, την ελευθερία, για τον «άλλον» που είναι ένα με εμάς, για την πολυπλοκότητα της γυναικείας φύσης μέσα από τα διαγενεακά και πολιτισμικά σύνορα.

 

Η Cat Jimenez είναι καλλιτέχνης που ζει και εργάζεται στη Βιέννη. Γεννήθηκε το 1986 στην πόλη Cebu των Φιλιππίνων και εγκαταστάθηκε στην Αυστρία σε ηλικία 4 ετών. Έχει πραγματοποιήσει σπουδές στις καλές τέχνες και ασχοληθεί εκτενώς με τον χορό του δρόμου (street dance).

 

Η Editta Braun γεννήθηκε το 1958 στην Αυστρία. Θεωρείται μία από τις σημαντικότερες πρωτοπόρες δημιουργούς της σύγχρονης χορογραφίας στην Αυστρία. Το έργο της, που βασίζεται σε διαπολιτισμικές συνεργασίες, αποτελεί ισχυρό πολιτικό εργαλείο, εστιάζοντας παράλληλα σε φεμινιστικά θέματα, σε ζητήματα που αφορούν την κοινωνία, αλλά και το θέατρο.

 

Ο Thierry Zaboitzeff γεννήθηκε το 1953 στη βόρεια Γαλλία. Είναι ιδρυτής και συνθέτης του ηλεκτρονικού αβάν γκαρντ σχήματος ART ZOYD. Σήμερα εργάζεται ως freelancer γράφοντας μουσική για τον κινηματογράφο, για θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις, και άλλες εκδηλώσεις.

​

Χορογράφος: Editta Braun

Περφόρμερ: Cat Jimenez, Editta Braun

Μουσική σύνθεση: Thierry Zaboitzeff

Συμπαραγωγή: L’Estruch Sabadell, Fábrica de creación (Ισπανία)

 

Χρηματοδότηση: Bundesministerium Kunst, Kultur, öffentlicher Dienst und Sport, City of Salzburg, Region of Salzburg.

​

Στηρίζει η Πρεσβεία της Αυστρίας στην Κύπρο

To 1977, ο ψυχολόγος Arthur Aron, σε συνεργασία με μία ομάδα ερευνητών, δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Η πειραματική γενιά διαπροσωπικής εγγύτητας». Στην έρευνά του, ο Aron συγκέντρωσε 36 προκαθορισμένες ερωτήσεις, σχεδιασμένες για διάλογο ανάμεσα σε δύο αγνώστους, οι οποίες γίνονται σταδιακά όλο και πιο προσωπικές. Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, όταν γίνεται κανείς εξωστρεφής και βάζει τον εαυτό του σε θέση ευαλωτότητας, δημιουργείται στιγμιαία μία ισχυρή οικειότητα που οδηγεί σε συναισθήματα αγάπης.

 

«Θα ήθελες να ήσουν διάσημος; Πότε ήταν η τελευταία φορά που τραγούδησες στον εαυτό σου; Σε κάποιον άλλον; Ποια είναι η πιο φρικτή ανάμνησή σου; Πόσο στοργική και δεμένη είναι η οικογένειά σου;» 4 χορευτές, 36 ερωτήσεις.

 

Το έργο Q&A, κάτι ανάμεσα σε talk show και κυριακάτικη εξομολόγηση, αποκαλύπτει ενδόμυχες στιγμές από τις ζωές των χορευτών και δημιουργεί μια περισσότερο συμμετοχική παρά παραδοσιακή περφόρμανς διάρκειας 50 λεπτών.

 

Σε τελική ανάλυση, όλοι ψάχνουμε τη σύνδεση με τον άλλον, και αυτή η διεργασία με τις 36 ερωτήσεις προσφέρει μία ευκαιρία να καταρρίψουμε τα εμπόδια και τους φραγμούς μας από τους άλλους. Εάν εφαρμόσουμε το πείραμα αυτό, δεν θα εισπράξουμε απλώς αγάπη, αλλά και αμοιβαία κατανόηση, θα συνδεθούμε με άλλους ανθρώπους και, κατ’ επέκταση, με άλλες κοινότητες, αυξάνοντας έτσι την κατανόηση και την ανεκτικότητά μας.

​

H Rachel Erdos είναι βραβευμένη ανεξάρτητη χορογράφος από το Τελ Αβίβ. Σπούδασε στη σχολή The Laban Centre του Λονδίνου από όπου αποφοίτησε με μεταπτυχιακό στη Χορογραφία. Μεταξύ πολλών άλλων βραβείων και διακρίσεων, το 2015 η Rachel Erdos απέσπασε Βραβείο Καλύτερου Ανεξάρτητου Χορογράφου, το οποίο της απένειμε το Υπουργείο Πολιτισμού του Ισραήλ. Το έργο της έχει παρουσιαστεί σε κορυφαία ιδρύματα ανά τον κόσμο όπως The Kennedy Centre (Ουάσιγκτον), The Joyce (Νέα Υόρκη) και Royal Opera House (Λονδίνο). Η Rachel διδάσκει σε επαγγελματίες και μη χορευτές, ενώ το 2018 υπήρξε επισκέπτρια καθηγήτρια/ καλλιτέχνης στο Πανεπιστήμιο Brown των ΗΠΑ. Πρόσφατα, η Rachel ξεκίνησε να συνεργάζεται ως δραματουργός χορογράφος με ιδρύματα και οργανισμούς, όπως Yossi Berg & Oded Graf Dance Theatre, Ido Gidron κ.ά. Το 2020 και 2021, διορίσθηκε καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Χορού MASH Dance Festival στην Ιερουσαλήμ.

 

«Η Rachel Erdos αιχμαλωτίζει την προσοχή του θεατή, στρέφοντάς την στην ίδια και το έργο της χάρη στην ποικιλομορφία και τη δεξιοτεχνία που κρύβεται πίσω τους». (Ora Brafman, Κριτικός Χορού).

​

Ιδέα και χορογραφία: Rachel Erdos

Δημιουργικοί περφόρμερ: Matan David, Tomer Giat, Shay Haramaty, Ori Lenkinski Μουσική: Liverpool Express, Beach House, Giannis Parios, Erik Satie, Lia Ices

Δραματουργός: Nava Zuckerman

Σχεδιασμός φωτισμού: Omer Sheizaf

Κοστούμια: Veronika Szor

Καλλιτεχνικοί σύμβουλοι: Anat Katz, Erez Maayan, Nitzan Cohen

Παραγωγή: Tali Koenigsberg

Διεθνής επικοινωνία: Κατερίνα Βασιλειάδη

 

Η παράσταση έκανε πρεμιέρα τον Ιούνιο 2017 στο IntimaDance, Tmuna Theater

Στηρίζουν: Intia Dance Festival, The Ministry of Culture and Sport, The Israeli Choreographers Association, The Israeli Embassy of Cyprus

Το έργο 45 διηγείται την ιστορία νεαρών χορευτών, οι οποίοι συζητούν -σε μία συμβολική διάσταση- για τη συλλογικότητα και την ομαδική εργασία, καθώς και για την κοινή, συνειδητή απόφασή τους να επιλέξουν την τέχνη ως τρόπο ζωής. Επιθυμώντας να αναδείξουν την υφιστάμενη μορφή του παλαιότερου χοροθεάτρου της Πολωνίας, οι δημιουργοί συνθέτουν ένα έργο που υπερβαίνει την παραδοσιακή μορφή ταύτισης χορογράφου-συνθέτη. Ευρύτερη θεματική της περφόρμανς αποτελεί το ταξίδι: ως σημείο στο θέατρο, ως έρευνα, ως χορογραφική σύνθεση και ως μία διαδραστική πρόσκληση για τον θεατή σε μία τοποειδική επιτέλεση. Μία συνδιοργάνωση του Ινστιτούτου Μουσικής και Χορού, στο πλαίσιο του Προγράμματος «Choreographic Commissions 2019».

​

Το Polish Dance Theatre ιδρύθηκε το 1973. Πρόκειται για μία επαγγελματική, αυτόνομη κολεκτίβα, το έργο της οποίας έχει εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου από κλασικό μπαλέτο σε πιο σύγχρονες μορφές χορού: σε ένα χοροθέατρο διαφόρων ειδολογικών στοιχείων, που ξεπερνά τα κλασικά τεχνικά και υφολογικά όρια, απελευθερωμένο από παραδοσιακές μεθόδους έκφρασης. Κλίνοντας προς τη διεπιστημονικότητα, το έργο της κολεκτίβας αναζητά νέους χώρους έκφρασης με έμφαση σε μια δημιουργική διαδικασία βασισμένη στον αυτοσχεδιασμό.

 

Ο Jacek Przybyłowicz είναι χορογράφος. Μεταξύ 1987-1991 υπήρξε χορευτής του θεάτρου Teatr Wielki στη Βαρσοβία. Έκανε το ντεμπούτο του ως χορογράφος με το έργο Negotiations σε μουσική του Alessandro Marcello. Το 1991 εγκαταστάθηκε στο Ισραήλ όπου υπήρξε για πολλά χρόνια μέλος της ομάδας σύγχρονου χορού Kibbutz Contemporary Dance Company. Από το 1994 μέχρι το 2001 συμμετείχε με την ίδια ομάδα σε πολλά φεστιβάλ σύγχρονου χορού ανά τον κόσμο, περίοδο κατά την οποία επισκέφθηκε πάνω από 50 χώρες, μεταξύ άλλων τις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Βραζιλία, την Αργεντινή, τη Χιλή, το Μεξικό, τη Σιγκαπούρη, την Ταϊβάν και την Ιαπωνία. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, παρουσίασε το έργο του εκτενώς σε Ευρώπη και Πολωνία. Το 1997 χόρεψε στο έργο Kyr με την Batsheva Dance Company σε χορογραφία του Ohad Naharin, το οποίο παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Yair Shapira Dance Prize. Παράλληλα, συνεργάστηκε με την ομάδα χορού του Λάμπρου Λάμπρου, παρουσιάζοντας ένα έργο που περιόδευσε ανά την Ευρώπη. Το 2002 επέστρεψε στην Πολωνία.

​

Χορογράφος: Jacek Przybyłowicz

Περφόρμερ: Evelyn Blue, Kacper Bożek, Julia Hałka, Patryk Jarczok, Jerzy Kaźmierczak, Zbigniew Kocięba, Katarzyna Kulmińska, Dominik Kupka, Daniel Michna, Jinwoo Namkung, Katarzyna Rzetelska, Sandra Szatan, Zofia Tomczyk, Emily Wong-Adryańczyk

Εικόνες μυστικισμού, σκοτεινή ατμόσφαιρα, η ελληνική παράδοση αποδομείται και συνδέεται με το σήμερα. Ο θρύλος για τον χορό του Ζαλόγγου γίνεται το έναυσμα μιας πρωτότυπης χορογραφίας. H Δανάη και ο Διονύσιος μεταφέρουν στη σκηνή τη συγκινησιακή ένταση του τελευταίου χορού, αποτυπώνοντας την κίνηση προς το χείλος του γκρεμού. Τα σώματα γίνονται χώμα και τρέφουν τη Γη που τα έτρεφε. Από το έδαφος στον ουρανό, από τις ρίζες στα λουλούδια που ανθίζουν. Από το τέλος στην αρχή, κι από την αρχή προς το τέλος, η κυκλικότητα της ζωής και του θανάτου είναι μια αέναη αναγέννηση.

 

Το Free At Last είναι μία πρωτότυπη παραγωγή του 2019 από το Theater Rotterdam, το Stichting Droom en Daad, το RIDCC και το Big Story Productions. [Αρχικό cast: Pauline de Laet, Livia Petillo, Ιουλία Ζαχαράκη, Δανάη Δημητριάδη].

​

Η Δανάη και ο Διονύσιος συνεργάζονται από το 2015. Ως μαθητές της φύσης, των ζώων της και των αυτόχθονων πολιτισμών, δημιουργούν ιστορίες από τη μεριά αυτού που ήταν ή ακόμη είναι αδάμαστος. Στα έργα τους προτείνουν αρμονικές σχέσεις μεταξύ της φύσης και των πλασμάτων της, ενώ η ονειρική ατμόσφαιρα που συνήθως τα αγκαλιάζει, ανοίγει τον χώρο για μια διαμάχη μεταξύ χάους και τάξης. Προσπαθώντας να ισορροπήσουν ανάμεσα στο προσιτό και το πρωτοπόρο, υποστηρίζουν την ιδέα πως η τέχνη είναι ένα καθολικό μέσο επικοινωνίας, το οποίο μπορεί να δημιουργήσει μία δυναμική και ταυτόχρονα εύθραυστη γλώσσα. Μαζί δημιούργησαν το πρώτο τους έργο UNCIA που έκανε περιοδεία παγκοσμίως με πάνω από 55 παραστάσεις σε 11 χώρες και έχει κερδίσει 8 βραβεία στην Ευρώπη. Στη συνέχεια, δημιούργησαν το ΑΤΜΑ, το οποίο περιόδευσε ανά την Ευρώπη, την Ασία και τη Λατινική Αμερική, και το Free At Last, μια παραγωγή του Theater Rotterdam. Με την υποστήριξη του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου δημιούργησαν μία νέα εκδοχή του ίδιου έργου, με τίτλο Free At Last: Rerooted, που παρουσιάστηκε στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2021. Η τελευταία τους παραγωγή Valley of the Hummingbirds ήταν ανάθεση του Staatstheater Braunschweig και έκανε την πρεμιέρα της τον Φεβρουάριο του 2022 στη Γερμανία. Παράλληλα, δημιουργούν έργα για μεταπτυχιακά προγράμματα χορού και επαγγελματικές σχολές όπως το “Fre3 Bodies” στη Βαρκελώνη και το “EPDCYL» στο Μπούργκος, ενώ παραδίδουν σεμινάρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

​

Χορογραφία: Δανάη & Διονύσιος

Περφόρμερ: Ιουλία Ζαχαράκη, Ηρώ Δασκαλάκη, Εμμανουέλα Πεχυνάκη, Ναταλία Μπάκα

Πρωτότυπη Μουσική: Κωνσταντίνος Σκουρλής

Σχεδιασμός φωτισμού: Jorg Schellekens

Προσαρμογή φωτισμού: Λάμπρος Παπούλιας, Βαγγέλης Μούντριχας

Σχεδιασμός κοστουμιών: Δανάη Γκριμοπούλο

Τσέλο: Κωνσταντίνος Χίνης

Φωνητικά: Μάιρα Μηλολιδάκη

Υφάνσεις σε αργαλειό: Loomigans

Η σκυτάλη της γνώσης που έχτισε, αυτή των νέων δρόμων που χάραξε στον χορό και της κληρονομιάς που δημιούργησε και δημιουργεί η περίφημη ομάδα του Akram Khan περνάει σε χαρισματικούς, ξεχωριστούς, ανερχόμενους χορογράφους μέσα από την πλατφόρμα/project Πορτρέτα Ετερότητας. Yπό την εποπτεία του ιδιοφυούς της κίνησης Αkram Khan και την καθοδήγηση του Farooq Chaudhry, παραγωγού της Akram Khan Company και στενού συνεργάτη του κορυφαίου χορευτή και χορογράφου, η παράσταση αποτελείται από δύο χορευτικά σόλο σε χορογραφία των Joy Alpuerto Ritter (ΒΑΒΑΕ) και Dickson Mbi (DUENDE).

 

Πρόκειται για δύο δυναμικούς καλλιτέχνες με σημαντική διεθνή σταδιοδρομία, εξαίρετες κριτικές και διακρίσεις. Χωρίς να εκφράζουν συγκεκριμένα είδη ή τάσεις στον χορό, οι δύο χορογράφοι και χορευτές μεταφέρουν στη σκηνή ήχους, εμπειρίες, εικόνες που εκφράζουν διαφορετικές γλώσσες χορού τις οποίες είτε έχουν διδαχθεί είτε κληρονομήσει μέσα από την ιστορία της πατρίδας τους. Αποτελούν γέφυρες μεταξύ πολιτισμών και εποχών γνώσης. Ο καθένας φέρει μια αρχέγονη κληρονομιά τιμά τις παραδόσεις, ενώ συγχρόνως τις μεταμορφώνει και τις αναδημιουργεί με έναν δικό του μοναδικό τρόπο.

 

Η παραγωγή Πορτρέτα Ετερότητας συνεχίζει να αναπτύσσεται και να εξελίσσεται μέσω της υποστήριξης και συνεργασίας φορέων όπως η Αττική Πολιτιστική Εταιρεία, οι οποίοι είναι αφοσιωμένοι στην υποστήριξη και προώθηση νέων τάσεων καθώς και στη δημιουργία ενός τοπίου που αντικατοπτρίζει τον πολιτισμό μας και την εποχή μας.

 

«Το έργο ‘Portraits in Otherness’ εκπροσωπεί για εμένα και τον Akram δύο σημαντικά πράγματα: δίνουμε κάτι πίσω στον χορό και συμβάλλουμε στο μέλλον του. Για εκείνους, «ετερότητα» σημαίνει «ευκαιρία» παρά περιθωριοποίηση. Δημιουργούμε για κάθε καλλιτέχνη τις βέλτιστες συνθήκες που θα του επιτρέψουν να εκφράσει ιδέες, έννοιες και ιδιώματα με μεγάλη αυτοπεποίθηση και σαφήνεια στο ευάλωτο και κομβικό αυτό σημείο της καριέρας τους. Όπως ακριβώς έκαναν άλλοι για εμάς πριν από 20 χρόνια περίπου. Αισθανόμαστε ότι αυτή είναι η δική μας ευθύνη απέναντι στην τέχνη και τον πολιτισμό! Ανυπομονούμε να ακούσουμε και να παρακολουθήσουμε τις ιστορίες τους, στο τώρα και στο μετά.

 

–Farooq Chaudhry OBE, Παραγωγός της ομάδας Akram Khan Company

Αkram Khan, χορογράφος

​

Καλλιτεχνικός διευθυντής: Farroq Chaundrie OBE

Εκτελεστικός παραγωγός, συμπαραγωγός: Αττική Πολιτιστική Εταιρεία

Διεύθυνση παραγωγής: Fabien Bleisch

Tεχνικός Διευθυντής & Υπεύθυνος Ήχου: Frederic Defay

Βοηθός παραγωγής: Μαργκό Καραγιάννη

Διεύθυνση περιοδείας: Geni Lou, Ελένη Μουσταΐρα

 

Συμπαραγωγή: STEPS Festival, Akram Khan Company, Sky Blue productions, Attiki Cultural Society (Ελλάδα).

«ΒABAE» σημαίνει «γυναίκα» στη γλώσσα Tagalog των Φιλιππίνων. Μία σόλο παράσταση εμπνευσμένη από τον Χορό των Μαγισσών της Mary Wigman. Το έργο της Joy Alpuerto Ritter εξερευνά το κληρονομημένο λεξιλόγιο και αναδιαμορφώνει τις έννοιες της μυστικιστικής πρακτικής των μαγισσών. Στον χαρακτήρα της μάγισσάς της, η Joy Alpuerto Ritter ενσωματώνει τις ιστορικές θυσίες των γυναικών και την απόλυτη ελευθερία. Συνδυάζοντας λαϊκούς χορούς των Φιλιππίνων, κλασικό χορό, χιπ χοπ και voguing, το BABAE εκφράζει την αλληλεπίδραση της γυναίκας με τις ζωώδεις και αισθησιακές ιδιότητες της τελετουργίας και της δύναμης.

​

H Joy Alpuerto Ritter γεννήθηκε στο Λος Άντζελες και μεγάλωσε στο Freiburg im Breisgau της Γερμανίας. Στα νεανικά της χρόνια, σπούδασε στη σχολή Ballettschule Armin Krain, και μυήθηκε στους λαϊκούς χορούς των Φιλιππίνων σε μία πολιτιστική χορευτική ομάδα στην οποία δίδασκε η μητέρα της. Το 2004, η Joy αποφοίτησε από τη σχολή Palucca School στη Δρέσδη με πτυχίο στον Χορό. Ξεκίνησε να συνεργάζεται ως freelancer χορεύτρια με κορυφαίους χορογράφους όπως Christoph Winkler, Heike Hennig Wangramirez, Constanza Macras και Yui Kawaguchi. Έχοντας επεκτείνει το ρεπερτόριό της σε διάφορα urban χορευτικά στυλ, έγινε μέλος της hip hop και voguing σκηνής στο Βερολίνο, και κέρδισε πολλά βραβεία σε χορευτικές «μάχες» όπως Voguing out Berlin, Defipayette, Oval Battle και Funkin stylz. Το 2011 έγινε μέλος του Cirque du Soleil ως χορεύτρια και καλλιτέχνης εναέριου χορού κατά την περιοδεία της θεατρικής παραγωγής Michael Jackson Immortal World Tour. Από το 2013 εργάζεται ως χορεύτρια και υπεύθυνη πρόβας στην ομάδα χορού Akram Khan Company. Το 2016 προτάθηκε για Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας (Μοντέρνος Χορός) για τη συμμετοχή της στην παράσταση Until the Lions των Εθνικών Βραβείων Χορού Η.Β. Από το 2016, η Joy έχει δημιουργήσει ως χορογράφος τα ακόλουθα έργα: Unda (πρεμιέρα στο Barbican London), Alter Egos (Sophiensaele Berlin), Heimkehr (συμπαραγωγή LOFFT das Theater), rOOms. Με το σόλο κομμάτι της Babae, έλαβε διεθνή αναγνώριση ως χορογράφος, ενώ είναι μία από τους καλλιτέχνες που επιλέχθηκαν στο Aerowaves 2020. Ως χορογράφος, έχει συνεργαστεί με τις ομάδες Akram Khan (Η.Β.), Ballett Black (Η.Β.), Chen Shi-Zheng (Νέα Υόρκη), Riz Ahmed (Η.Β.), Viviana Durante (Η.Β.), Floria Sigismondi (ΗΠΑ/ Καναδάς), Florence and the machine (Η.Β.). Ως καθηγήτρια χορού, η Joy διοργανώνει εργαστήρια ανά τον κόσμο, ενώ έχει στο ενεργητικό της αναθέσεις από κορυφαία ιδρύματα όπως Ακαδημία Πειραματικού Χορού Σάλτσμπουργκ (Salzburg Experimental Dance Academy), Σχολή DAF - Dance Arts Faculty, Ρώμη και Ακαδημία Χορού Πεκίνου.

(Beijing Dance Academy).

​

Χορογράφος, Χορεύτρια: Joy Alpuerto Ritter

Μουσική σύνθεση: Vicenzo Lamagna

Σχεδιασμός φωτισμού: Arne Schmitt, Joy Alpuerto Ritter

Κοστούμια: Lan Behrendt DYAO

Βοηθός παραγωγής: Lukas Steltner

​

Καλλιτεχνικός διευθυντής: Farroq Chaundrie OBE

Εκτελεστικός παραγωγός, συμπαραγωγός: Αττική Πολιτιστική Εταιρεία

Διεύθυνση παραγωγής: Fabien Bleisch

Tεχνικός Διευθυντής & Υπεύθυνος Ήχου: Frederic Defay

Βοηθός παραγωγής: Μαργκό Καραγιάννη

Διεύθυνση περιοδείας: Geni Lou, Ελένη Μουσταΐρα

 

Συμπαραγωγή: STEPS Festival, Akram Khan Company, Sky Blue productions, Attiki Cultural Society (Ελλάδα).

Ένα ταξίδι, μια ανάμνηση, ένας στοχασμός, μία τελετουργία και μια προσωπική ιστορία, το Duende είναι η αποκάλυψη της ψυχής μας, η παραδοχή όλων όσων διαμορφώνουν την ύπαρξή μας, η ευκαιρία να βρούμε την αυτοπεποίθησή μας για να εκθέσουμε την ψυχή μας, να διηγηθούμε την ιστορία της, να φανερώσουμε τα συναισθήματά μας. Ο Dickson Mbi δημιουργεί ένα εξωπραγματικό παραμύθι που ζωντανεύει συναισθήματα, τα οποία αποκαλύπτονται μόνο σε τέτοιες στιγμές φωτός. Το Duende δημιουργήθηκε κατά την περίοδο ενός έτους και αποτελεί σημείο-σταθμό στην καλλιτεχνική πορεία του Dickson Mbi. Το σόλο αυτό, με πρωτότυπη μουσική του Roger Goula συλλέγει ενστικτωδώς αναμνήσεις από την αφρικανική κληρονομιά των προγόνων του, στο οποίο ο χορογράφος ενσωματώνει τις γνώσεις και δεξιότητές του στο «popping» και την εκπαίδευσή του στον σύγχρονο χορό.

​

Ο Dickson Mbi είναι διεθνώς αναγνωρισμένος χορευτής στη hip hop κοινότητα, γνωστός για τη δεξιοτεχνία του στο popping, την έντονη προσωπικότητά του και τις δεξιότητές του στην κίνηση. Έχει αποσπάσει πληθώρα βραβείων σε διαγωνισμούς popping όπως: Juste Debout UK, BattleISM, KOD, UK B-Boy Championships. Μαζί με τον συνεργάτη του, Brooke Milliner, εκπαιδεύουν νέες γενιές χορευτών, τόσο με την ομάδα τους Prototype, που κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα hip hop, όσο και με την ομάδα χορού popping, Fiya House. Στο παρελθόν, έχει ασχοληθεί με την τζαζ, το μπαλέτο και τον σύγχρονο χορό, και εκπαιδευτεί στις σχολές Lewisham College & London Contemporary Dance School. Στις αναθέσεις, τις διακρίσεις και τα βραβεία που έλαβε περιλαμβάνονται τα ακόλουθα: Βραβείο Καλύτερης Χορογραφίας REVERB 2015, Βραβείο Κοινού Καλύτερης Χορογραφίας MASDANZA 2016, ανάθεση σόλο για το Εθνικό Θέατρο Κορέας, Leave A Trace – CHVRCHES (μουσικό βίντεο) 2016 και διαφήμιση OLMECA. Έχει συμμετάσχει σε πολλές τηλεοπτικές διαφημίσεις όπως: BALLMAIN X H&M 2016, AUDI E TRON 2014. Έχει, επίσης, χορέψει με κορυφαίους καλλιτέχνες συμπεριλαμβανομένων των Basement Jaxx, Shallama, Robbie Williams, Corrine Bailey-Rae, Black Eyed Peas, Russell Maliphant και Boy Blue Entertainment. Το έργο του έχει αναγνωρισθεί και λάβει τρία κορυφαία βραβεία σε εθνικό επίπεδο: «Καλύτερης Ερμηνείας στον Χορό» (UK Theatre Award 2017), «Ανερχόμενου Καλλιτέχνη» και «Βραβείο Αρτιότητας Άντρα Χορευτή» (Μοντέρνος Χορός) στα Εθνικά Βραβεία Χορού 2017.

​

Χορογράφος, Χορευτής: Dickson Mbi

Μουσική σύνθεση: Roger Goula

Σχεδιασμός φωτισμού: Fabiana Piccioli

​

Καλλιτεχνικός διευθυντής: Farroq Chaundrie OBE

Εκτελεστικός παραγωγός, συμπαραγωγός: Αττική Πολιτιστική Εταιρεία

Διεύθυνση παραγωγής: Fabien Bleisch

Tεχνικός Διευθυντής & Υπεύθυνος Ήχου: Frederic Defay

Βοηθός παραγωγής: Μαργκό Καραγιάννη

Διεύθυνση περιοδείας: Geni Lou, Ελένη Μουσταΐρα

 

Συμπαραγωγή: STEPS Festival, Akram Khan Company, Sky Blue productions, Attiki Cultural Society (Ελλάδα).

Το εργαστήρι περιλαμβάνει ασκήσεις αυτοσχεδιασμού με τους συμμετέχοντες χορευτές να επεξεργάζονται διαφορετικές ιδέες και στάσεις του σώματος, και να ενισχύουν με τον τρόπο αυτό τη δημιουργικότητα και την εκφραστικότητά τους. Το εργαστήρι θα επικεντρωθεί σε τεχνικές όπως είναι ο κυματισμός του σώματος (waving), και θα περιλαμβάνει ασκήσεις ρυθμού και εδάφους.

 

Θα αγγίξει, επίσης, θεματικές όπως είναι ο ρυθμός και η μουσικότητα του σώματος.

 

H Joy Alpuerto Ritter γεννήθηκε στο Λος Άντζελες και μεγάλωσε στο Freiburg im Breisgau της Γερμανίας. Στα νεανικά της χρόνια, σπούδασε στη σχολή Ballettschule Armin Krain, και μυήθηκε στους λαϊκούς χορούς των Φιλιππίνων ως μέλος μίας πολιτιστικής χορευτικής ομάδας στην οποία δίδασκε η μητέρα της. Από το 2013 εργάζεται ως χορεύτρια και υπεύθυνη πρόβας στην ομάδα χορού Akram Khan Company. Εξακολουθεί να ταξιδεύει και να κάνει περιοδείες, τόσο ως περφόρμερ, όσο και με το δικό της χορογραφικό έργο. Ως καθηγήτρια χορού, η Joy διοργανώνει εργαστήρια ανά τον κόσμο (Ρουμανία, Γερμανία, Ιταλία, Αυστρία, Κίνα κλπ), εστιάζοντας στη χορογραφία και τον αυτοσχεδιασμό. Το χορευτικό της ιδίωμα χαρακτηρίζεται από έναν συνδυασμό χορών urban, λαϊκών και σύγχρονων.

​

Εργαστήρι με τον Dickson Mbi ― 11:00 - 12:30

​

O Dickson Mbi είναι διεθνώς αναγνωρισμένος χορευτής στην hip hop κοινότητα, γνωστός για τη δεξιοτεχνία του στο popping, που αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του έργου του. Μέσα από το εργαστήρι αυτό, θα μοιραστεί με τους συμμετέχοντες την εμπειρία του στο πλευρό κορυφαίων καλλιτεχνών όπως των Basement Jaxx, Shallama, Robbie Williams, Corrine Bailey- Rae, Black Eyed Peas, Russell Maliphant και Boy Blue Entertainment. Σύγχρονος χορός, πολεμικές τέχνες και τεχνικές popping με ιδιαίτερη έμφαση στον αυτοσχεδιασμό, την απελευθέρωση (release), τις φιγούρες στο πάτωμα (floor work), την εξάσκηση με παρτενέρ και άλλες τεχνικές της περφόρμανς, αποτελούν ορισμένες από τις ενότητες που πλαισιώνουν το εργαστήρι αυτό. Ξεκινώντας με μία προθέρμανση, ο Dickson Mbi θα καθοδηγήσει το κοινό μέσα από το σόλο έργο του, που παρουσιάζεται στο φετινό Φεστιβάλ στο πλαίσιο του πρότζεκτ Portraits in Otherness.

​

Για πληροφορίες και εξασφάλιση θέσης επικοινωνήστε στο 25343904